Το θέμα της ρίψης του πυροσβεστικού αφρού στην θάλασσα απαιτεί μια ιδιαίτερη προσοχή στη διαχείρισή του διότι στην περίπτωση που η ρίψη αυτή έγινε εν μέσω κατάσβεσης πυρκαγιάς δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, παρόλα αυτά δεν ισχύει το ίδιο σε άλλες περιπτώσεις όπως π.χ. κατά τον έλεγχο του συστήματος πυρόσβεσης και των γραμμών.
Για να γίνουμε πιο κατανοητοί θα αναφερθούμε σε ένα χαρακτηριστικό περιστατικό, ενός ναυτικού που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος:
«Βρισκόμασταν σε ένα λιμάνι της Βόρειας Ευρώπης για την τελευταία εκφόρτωση πριν από τον δεξαμενισμό. Επειδή το operation θα κρατούσε λίγες μέρες, θα περνούσαμε και κάποιους ετήσιους ελέγχους από τον νηογνώμονα, ένας από τους οποίους ήταν και ο έλεγχος του συστήματος πυρόσβεσης με αφρό. Όπως συνηθίζεται, ο συγκεκριμένος έλεγχος ξεκίνησε από το foam room, όπου οι επιθεωρητές ήθελαν να πιστοποιήσουν την καλή λειτουργία της αντλίας αφρού και έτσι την έβαλαν μπροστά– ενεργώντας όμως με κεκτημένη ταχύτητα, με αποτέλεσμα αντί να βάλουν την αντλία να κάνει ένα κυκλοφορία του υλικού στο εσωτερικό σύστημα μέσω του bypass valve, άνοιξαν και το επιστόμιο της δεξαμενής του αφρού με συνέπεια να εισέλθει μια μικροποσότητα αφρού μέσα στην foam line – η οποία όμως είχε ήδη νερό (αφού στο πλαίσιο του ελέγχου του συστήματος του αφρού είναι και ο έλεγχος των foam monitors που πραγματοποιείται με τη ρίψη νερού από αυτά).
Μόλις ολοκληρώθηκε ο έλεγχος στο foam room, βρεθήκαμε στην κουβέρτα για να δοκιμάσουμε τα «κανονάκια». Όπως είναι φυσικό, τα monitor έβγαλαν μετά από λίγα δευτερόλεπτα αφρό, ο οποίος ευτυχώς κατάκλυσε το κατάστρωμα και όχι τη θάλασσα γιατί τα monitor ήταν στραμμένα προς την πλώρη. Αμέσως σταματήσαμε τον έλεγχο και ρωτήσαμε τους επιθεωρητές εάν επιτρέπεται να πετάξουμε αυτόν τον αφρό στην θάλασσα, βγάζοντας ένα από τα scruppers που ήταν τοποθετημένα. Δεν μας έδωσαν μια ξεκάθαρη απάντηση και έτσι “μείναμε εμείς και ο αφρός…”
Για καλή μας τύχη ο αφρός ξεθύμανε και έμεινε ελάχιστος μετά από περίπου 2 ώρες, και ότι περίσσεια ποσότητα είχαν μείνει (μερικά λίτρα) τη ρίξαμε στα slop tank».
Αναλύοντας τα παραπάνω, πρέπει να επισημάνουμε πως θέλει ιδιαίτερη προσοχή η διαχείριση του πυροσβεστικού αφρού, καθώς εάν τα monitors δεν ήταν στραμμένα προς το deck, ή εάν είχε πραγματοποιηθεί ηθελημένη απόρριψη στη θάλασσα θα μπορούσε το πλοίο να κατηγορηθεί για ρύπανση, καθώς τα περισσότερα heavy foams θεωρούνται θαλάσσιοι ρυπαντές λόγω του φιλμ που αφήνουν στην επιφάνεια του νερού και καταστρέφει τη θαλάσσια πανίδα.
Αρμόδια στελέχη ναυτιλιακών επιχειρήσεων, συμβουλεύουν να κοιτάμε πάντα το SDS (Safety Data Sheet) που συνοδεύει το πιστοποιητικό του αφρού, το οποίο αναφέρει ξεκάθαρα εάν αυτός είναι θαλάσσιος ρυπαντής ή όχι – και φυσικά και την πολιτική της εταιρείας η οποίο θα πρέπει να καθορίζει ρητά πως πρέπει να ενεργεί το πλήρωμα σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η απόρριψη στα χωρικά ύδατα των ΗΠΑ απαγορεύεται σύμφωνα με τον Αμερικανικό Κανονισμό VGP 2013 2.2.5 Aqueous Film Forming Foam (AFFF) ενώ παρόμοιοι κανονισμοί είναι σε ισχύ και στις Ευρωπαϊκές χώρες.
