Ονομάζομαι Δήμητρα Στείρου και είμαι σπουδάστρια στην Ακαδημία εμπορικού ναυτικού Οινουσσών. Το πρώτο μου εκπαιδευτικό ταξίδι ως δόκιμος ξεκίνησε στις 19 Μαΐου 2015 με το κρουαζιερόπλοιο Ocean Majesty.
Ως πρωτόμπαρκη είχα πολύ άγχος για το τι θα συναντήσω, αν θα μάθω γρήγορα τα καθήκοντά μου και αν ανταπεξέλθω σε αυτά. Όμως δεν το έβαλα κάτω γιατί ο στόχος μου ήταν να τα καταφέρω. Τις πρώτες μέρες μού ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ λόγω της κυριαρχίας του ανδρικού φύλου. Παρ΄όλ’ αυτά οι αξιωματικοί μου με αντιμετώπισαν με σεβασμό, ισότιμα, ήταν πρόθυμοι να μου μεταφέρουν τις γνώσεις που απαιτούνται ώστε να προχωρήσω παρακάτω και πάντα με στήριζαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα που έμεινα στο πλοίο.
Ταξίδεψα σε πολλές χώρες της Ευρώπης, γνώρισα πολλά μέρη και απέκτησα αρκετές εμπειρίες. Μάλιστα η καλύτερη θα έλεγα πως ήταν στην Γροιλανδία όπου πλέαμε σε πάγους. Αυτή η κρουαζιέρα διήρκησε 20 μέρες. Μαζί μας είχαμε έναν πλοηγό ο οποίος ήταν εξιδεικευμένος για την ναυσιπλοΐα σε πάγους και όλοι μας μάθαμε σημαντικά πράγματα όσο έμεινε μαζί μας. Μέσα από αυτά τα ταξίδια απέκτησα πολλές γνώσεις τις οποίες δεν θα είχα την ευκαιρία να πάρω στην στεριά. Είναι καταπληκτικό το γεγονός ότι αυτό το επάγγελμα συνδυάζει τόσες επιστήμες ώστε το καράβι να φτάσει με ασφάλεια στον προορισμό του και να εκτελέσει σε ορισμένο χρόνο την μεταφορά φορτίου ή επιβατών, στην προκειμένη περίπτωση.
Ως προς το θέμα ρατσισμού, εμείς οι γυναίκες συχνά τον βιώνουμε μια και το καράβι είναι μια μικρή ανδροκρατούμενη κοινωνία. Ωστόσο εγώ δεν αντιμετώπισα τέτοια περιστατικά. Οι αξιωματικοί μου πάντα με αντιμετώπιζαν σαν μια αυριανή ανθυποπλοίαρχο και θεωρούσαν ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις του επαγγέλματος το ίδιο καλά με εκείνους.
Κατά τη γνώμη μου, είναι μεγάλη δοκιμασία το πρώτο μπάρκο για έναν δόκιμο διότι ανάλογα με τις εμπειρίες που θα αποκτήσει, θα κρίνει ανάλογα το αν θα συνεχίσει στην θάλασσα ή αν θα στραφεί προς την στεριά. Όμως αν το βάλεις πείσμα να επιτύχεις τον στόχο που έθεσες τότε θα τον πετύχεις. Για εμένα ήταν αρκετά σημαντικό το γεγονός ότι έμαθα αρκετά πράγματα πάνω στο επάγγελμα που θέλω να ακολουθήσω επειδή το επιδίωξα και αυτό είναι που με παρακινεί να φτάσω πιο ψηλά.
