Η διεθνής σύμβαση STCW ορίζει, μεταξύ άλλων, τις ελάχιστες πιστοποιημένες γνώσεις- ικανότητες που πρέπει να διαθέτει ο ναυτικός με γνώμονα το βαθμό του στο πλοίο.
Σε συνέχεια των τελευταίων αλλαγών που τέθηκαν σε ισχύ (Manila Amendments 2010), οι ελάχιστες πιστοποιημένες γνώσεις- ικανότητες δίνονται συνοπτικά από τους ακόλουθους πίνακες:

Πηγή: “STCW: A guide for seafarers”, itf, 2013, http://www.itfglobal.org/en/resources/reports-publications/stcw-guide-a-guide-for-seafarers/
Τα παραπάνω αποτελούν τα ελάχιστα προαπαιτούμενα. Διαφοροποιήσεις –συνήθως επιπρόσθετες πιστοποιήσεις– ενδέχεται να απαιτούνται.
Η εκάστοτε εταιρεία, μέσω του τμήματος πληρωμάτων, πριν προβεί στην πρόσληψη και ναυτολόγηση εξετάζει τα έγγραφα του υποψηφίου και ενημερώνει τον ίδιο για τυχόν ελλείψεις ή παραλήψεις.
Με τα παραπάνω προσεγγίζεται το θέμα της πρόσληψης σύμφωνα με το διεθνές θεσμικό πλαίσιο, όμως το πλαίσιο της σημαίας μπορεί να έχει αυστηρότερα κριτήρια από αυτά του διεθνούς π.χ Η Βερμούδα δεν δέχεται τα Κυπριακά πιστοποιητικά παρ ότι είναι εναρμονισμένα με την STCW.