To μικροσκοπικό Αγκίστρι πολλοί το γνωρίζουν ως ένα «συμπαθητικό» καταφύγιο σε απόσταση αναπνοής από τον Πειραιά. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το μικρό νησί, ναυτομάνα πατρίδα για πολλούς ναυτικούς, ειδικά μηχανικούς ΕΝ, δεν έχει «εκμεταλλευτεί» όλες τις δυνατότητες που του δίνει η προνομιακή του θέση, αλλά και το φυσικό κάλλος και ο οικολογικός «πλούτος» του. Ο Δήμος Αγκιστρίου και το Εργαστήριο Διοίκησης Ναυτιλιακών και Λιμενικών Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου διοργάνωσαν τις προηγούμενες ημέρες σειρά εκδηλώσεων με σκοπό να «στρέψουν» το ενδιαφέρον τόσο των κατοίκων όσο και φοιτητών από σχολές σε όλη την Ελλάδα σε νέους τρόπους σκέψης και δράσης: οι εισηγητές ανέπτυξαν προτάσεις νέων στρατηγικών αλλά και πρακτικών με σκοπό την οικονομική, εμπορική αλλά και τουριστική ανέλιξη του νησιού με βάση την αειφόρο ανάπτυξη. Παρουσίασαν παράλληλα τις δυνατότητες που παρέχει το οικοσύστημά του μικρού αρχιπελάγους του Αργοσαρωνικού αλλά και το μοναδικό, παρθένο και ανεκμετάλλευτο θαλάσσιο οικοσύστημα που στην κυριολεξία το «στολίζει». Οι ερευνητές του πανεπιστημίου, σε συνεργασία με φοιτητές, εκπόνησαν επίσης έρευνα με τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες τόσο των κατοίκων όσο και των επισκεπτών.
Τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον: επέτρεψαν τόσο στους εκπροσώπους του δήμου, της τοπικής κοινωνίας αλλά και της φοιτητικής κοινότητας να αντιληφθούν ότι, με απλά μεθοδολογικά εργαλεία αλλά κυρίως με λίγη «καλή διάθεση», πολλή όμως υπομονή και αφοσίωση, το νησί τους μπορεί να έχει ένα πολύ αισιόδοξο μέλλον. Οι ομιλητές υποστήριξαν ότι υπάρχουν δυνατότητες επανεξέτασης πρακτικών και αντιλήψεων που θα επιτρέψουν τη βελτιστοποίηση των προσφερόμενων υπηρεσιών σε συνδυασμό με την ικανοποίηση των επισκεπτών και την ευημερία του τοπικού πληθυσμού. Ο θαλάσσιος τουρισμός και οι γαλάζιες θέσεις εργασίας μπορούν και πρέπει να είναι το σημείο αναφοράς σε ένα μικρό νησί που γνωρίζει καλά τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που αναδεικνύονται από τη σωστή «εκμετάλλευση» του θαλάσσιου πλούτου και της ναυτικής μας παράδοσης.
Η Isalos.net συμμετείχε στη συγκεκριμένη εκδήλωση με σκοπό την ενημέρωση του τοπικού πληθυσμού ως προς τις σύγχρονες στρατηγικές επικοινωνίας που έχουν αναπτύξει άλλα λιμάνια και οι ναυτότοποι που «εκμεταλλευτήκαν» με σύνεση και φαντασία τη ναυτική τους παράδοση και τεχνογνωσία, σε όφελος και των τοπικών επιχειρήσεων και της κοινωνίας, με βασικό παρονομαστή τη θάλασσα και την ακτογραμμή τους.
Το λησμονημένο Αγκίστρι είναι ένα ακόμα παράδειγμα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνικής αλλά και πολιτικής πραγματικότητας: σε απόσταση αναπνοής από την Αττική, οι κάτοικοι του νησιού, εδώ και δεκαετίες, ταξίδεψαν στους πέντε ωκεανούς και σήμερα επιστρέφουν στη γενέθλια γη τους για να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να επανατοποθετήσουν στον χάρτη το μικρό, παρθένο αλλά και ίσως άτονα προβεβλημένο νησί τους. Η σύμπνοια, η ομόνοια αλλά κυρίως το κοινό όραμα ως προς τις επιδιώξεις των κατοίκων και των επιχειρηματιών του νησιού αποτελεί, όπως και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, το μεγάλο στοίχημα και το μεγάλο άλμα που πρέπει να επιτύχουν. Γι’ αυτά τα μικρά νησιά η θάλασσα είναι το μέλλον τους και για τους τοπικούς πληθυσμούς μόνο η θάλασσα μπορεί να είναι η λύτρωσή τους.
Οικολογικός πλούτος, ναυτιλία, γαλάζια ανάπτυξη, πολιτισμική μοναδικότητα. Σε αυτούς τους άξονες, σε αυτό το τετράπτυχο, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε το μέλλον μας, ειδικά στη νησιωτική Ελλάδα. Ο τουρισμός μόνο σε αυτούς τους πυλώνες μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί. Αλλιώς οι καφετέριες και τα rooms to let θα λειτουργούν καιροσκοπικά, λίγους μήνες τον χρόνο, χωρίς ουσιαστικό παρόν και μέλλον. Και στην Ελλάδα γεμίσαμε καφετέριες και δωμάτια. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο και πιο ράθυμο λάθος μας.
