Ο Aurelio Fernández-Concheso, δικηγόρος και εταίρος της Clyde & Co Venezuela, αναφερόμενος στον τρόπο με τον οποίο η κρίση του Covid-19 έχει επηρεάσει τις εμπορικές συμφωνίες, δήλωσε ότι «στην πραγματικότητα, η πανδημία έχει επιπτώσεις σχεδόν σε όλες τις συμβάσεις στη ναυτιλιακή βιομηχανία».
Σε άρθρο που δημοσιεύεται στον ιστότοπο mundomaritimo καταγράφονται οι επιμέρους επιπτώσεις από τον Covid-19 στο σύνολο της ναυτιλίας. Μεταξύ των όσων πλήττονται είναι κατά πρώτο λόγο «η σύμβαση ναυτολόγησης και πρόσληψης ναυτικών. Δεύτερον, προέκυψε σοβαρό θέμα με τις συμβάσεις πώλησης ταξιδιών κρουαζιέρας για επιβάτες, εξαιτίας των γραμμών που ακυρώθηκαν, των μη προγραμματισμένων διαμονών κ.λπ., και τρίτον στις συμβάσεις μεταφοράς εμπορευμάτων λόγω των κλειστών λιμανιών».
Στη συνέχεια, εξηγεί ο κ. Fernández-Concheso, ένας κλάδος ο οποίος ίσως θα αντιμετωπίσει τις περισσότερες επιπτώσεις είναι οι ναυλώσεις, όπου «σε πολλές εξ αυτών –εάν δεν έχει προβλεφθεί ρήτρα/αίρεση που αφορά τις μεταδοτικές και λοιμώδεις νόσους– πιθανόν να προκύψουν σοβαρά νομικά ζητήματα». Παρόμοια θέματα αφορούν επίσης τις συμβάσεις χρηματοδότησης πλοίων, τις συμβάσεις αγοραπωλησίας πλοίων όπου δεν ήταν δυνατή η παράδοση του πλοίου, συμβάσεις ναυπήγησης κ.ά.
Όσον αφορά το αν υπάρχουν ρήτρες στις υπάρχουσες συμβάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης που εξαπέλυσε ο κορονοϊός, ο κ. Fernández-Concheso εξηγεί ότι το 2015, για την αντιμετώπιση του SARS, η BIMCO πρότεινε τη λεγόμενη ρήτρα «μεταδοτικών και λοιμωδών νοσημάτων», αλλά περιορίζεται για συγκεκριμένες συμβάσεις. «Αυτή η ρήτρα δεν δημιουργήθηκε ειδικά για πανδημίες», διευκρινίζει, χαρακτηρίζοντας το σημείο αυτό ως την κύρια αδυναμία του ισχύοντος συστήματος συμβάσεων που επικρατεί στον κλάδο.
Και προσθέτει: «Ωστόσο, υπάρχουν πολλές (ρήτρες) που απαλλάσσονται από τη συμμόρφωση σε περίπτωση ανωτέρας βίας (η οποία στις αγγλοσαξονικές χώρες πρέπει να προβλέπεται ρητά στη σύμβαση) και αναφέρουν τις επιδημίες ως μία από τις κατηγορίες».
Οι κλάδοι που πλήττονται περισσότερο
Σύμφωνα με τον κ. Fernández-Concheso, μεταξύ των ναυτιλιακών κλάδων που εκτίθενται περισσότερο στην κρίση αυτή βρίσκονται πρώτα οι ίδιοι οι ναυτικοί. «Υπάρχουν πάνω από 500.000 ναυτικοί στη θάλασσα ανά πάσα στιγμή, δεδομένου ότι υπάρχουν πάνω από 50.000 πλοία που ταξιδεύουν στον κόσμο, και αυτή η κατάσταση έχει προκαλέσει μεγάλη πίεση σε αυτά. Πρώτον, την πίεση να παραμείνει το πλήρωμα μαζί σε περίπτωση κρούσματος στο πλοίο. Δεύτερον, την ανάγκη να παραμείνουν στο πλοίο πολύ περισσότερο χρονικό διάστημα και, τρίτον, οι ναυτικοί, οι οποίοι, επειδή δεν μπορούν να μπαρκάρουν, μένουν χωρίς εργασία».
Επίσης, «χωρίς αμφιβολία η βιομηχανία κρουαζιερόπλοιων, αυτή που παραδόξως ήταν η πλέον ευημερούσα μέχρι πρόσφατα και η οποία έχει υποστεί τεράστιες επιπτώσεις και, όπως είναι γνωστό, έχει σταματήσει εντελώς».
Ο έγκριτος νομικός προσθέτει στον κατάλογο αυτόν «τα λιμάνια που έπρεπε να κλείσουν και κατά συνέπεια έχασαν έσοδα», καθώς επίσης και άλλες βιομηχανίες, όπως οι προμήθειες, οι οποίες «εξαρτώνται από τη συνεχή ρευστότητα στις διαδικασίες που σχετίζονται με τη ναυσιπλοΐα στη συνήθη μορφή της». Οι πλοιοκτήτες, «που πλήττονται από διάφορες άμεσες και έμμεσες συνέπειες, όπως π.χ. οι καθυστερήσεις, η αύξηση του κόστους εργασίας και των εξασφαλίσεων, λόγω της συρρίκνωσης της χρηματοδότησης, της αύξησης των ασφαλίστρων κ.λπ., και τέλος ο κλάδος των ναυτασφαλίσεων, που επηρεάζεται λιγότερο από δυνητικές απαιτήσεις που μπορεί να δημιουργήσει η κρίση».
Πηγή: Ναυτικά Χρονικά
