Ερευνώντας το αρχείο των Ναυτικών Χρονικών, αναδεικνύονται σπουδαίες προσωπικότητες της ελληνικής ναυτιλίας που με την επιχειρηματική τους δράση αλλά και τη διορατικότητά τους, άφησαν σπουδαία παρακαταθήκη για την νέα γενιά.
Ο Κώστας Μιχαήλ Λεμός (1910-1995), γεννημένος σε ένα νησί με πλούσια ναυτική παράδοση, όπως είναι οι Οινούσσες, δεν θα μπορούσε να μείνει μακριά από τη θάλασσα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του αναδείχθηκε σε μία από τις σπουδαιότερες μορφές όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της διεθνούς πλοιοκτησίας.
Αποφοιτώντας από τη Νομική Αθηνών, έπιασε δουλειά σε ένα από τα καράβια της οικογένειάς του και μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια είχε γίνει καπετάνιος. Το 1937 εγκαθίσταται στο Λονδίνο, όπου και ιδρύει την εταιρεία Lyras and Lemos, μαζί με τα ξαδέρφια του Μάρκο και Κώστα Λύρα. Η έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα τον φέρει στη Νέα Υόρκη, όπου μαζί με τον Μανώλη Κουλουκουντή ασχολούνται με τη ναυτιλία.
Με τη λήξη του πολέμου θα αγοράσει ένα από τα περίφημα 100 Liberties, τα οποία είχαν διατεθεί σε Έλληνες εφοπλιστές μετά το πέρας των εχθροπραξιών. Κέντρο των δράσεών του θα γινόταν η εταιρεία C. M. Lemos, που ίδρυσε στο Λονδίνο.
Διακρίθηκε ως ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής ναυτιλίας του 20ού αιώνα, του οποίου η βασική στρατηγική καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχειρηματικής του καριέρας ήταν η κατασκευή νέων πλοίων. Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής του, εστίασε σε πολυάριθμες παραγγελίες για νεότευκτα πλοία στα ιαπωνικά, αμερικανικά και ευρωπαϊκά ναυπηγεία τη δεκαετία του ’50. Σημαντική πρωτοπορία αποτέλεσε η κατασκευή πλοίων στην Ιαπωνία, των οποίων η γέφυρα ήταν στην πρύμνη παρά στο μέσον του πλοίου, όπως προτιμούσαν μέχρι τότε οι υπόλοιποι Έλληνες εφοπλιστές. Ήταν επίσης καινοτόμος στη διαχείριση πλοίων μεταφοράς διαφορετικών φορτίων, όπως τα ΟBO.
Μέσω της προσεκτικής διαχείρισης των πλοίων του, ο Λεμός δημιούργησε μία από τις κορυφαίες ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Από πέντε πλοία με χωρητικότητα 50.000 τόνων το 1954, έφτασε τα 46 πλοία χωρητικότητας 1.000.000 τόνων το 1965. Θεωρούσε τις νέες τεχνολογίες αναπόσπαστο κομμάτι του κλάδου της εμπορικής ναυτιλίας, και έτσι, συγκεντρώνοντας γύρω του ικανότατους συνεργάτες, υποστήριξε την κατασκευή και τη σχεδίαση καινοτόμων σε τεχνολογίες πλοίων.
Ο Κώστας Μ. Λεμός ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους και γνωστούς εφοπλιστές της εποχής του. Θεωρούνταν διεθνώς ένας επιχειρηματίας με ιδιαίτερη οξύνοια, κάτι που αποδείχθηκε από το γεγονός ότι πούλησε το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του πριν από τη μεγάλη ναυτιλιακή κρίση του 1981. Παρά την τεράστια περιουσία του και τη δραστηριοποίησή του σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Λωζάννη, παρέμενε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πιστός στις αρχές της ελληνικής οικογενειακής ναυτικής επιχείρησης.
Η σταθερή και συστηματική παρουσία του Κώστα Μ. Λεμού ως μέλους της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών αλλά και του Greek Shipping Cooperation Committee στο Λονδίνο για σειρά ετών αποδείκνυε την αφοσίωσή του στην ελληνική ναυτιλία. Πολλές ήταν, μάλιστα, οι ευεργεσίες του που δεν ανακοινώθηκαν ποτέ. Ένθερμος και έμπρακτος υποστηρικτής της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης, υπήρξε μέγας αρωγός των ΑΕΝ της χώρας, ενώ ήταν της γνώμης ότι οι Έλληνες ναυτικοί πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένοι και καταρτισμένοι για να «ανταγωνιστούν» τους συναδέλφους τους από το εξωτερικό.
Την άποψή του αυτή εξέφραζε και στις σελίδες των Ναυτικών Χρονικών. Από το 1957 έως το 1983, δώδεκα άρθρα του φιλοξενήθηκαν στα Ναυτικά Χρονικά, στα οποία μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την εξελικτική πορεία, τη δραστηριότητα αλλά και τις ανησυχίες του ελληνικού εφοπλισμού, μέσα από τα μάτια ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του.
Ενδεικτικά άρθρα του Κώστα Μ. Λεμού θα βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους:
archive.naftikachronika.gr/issue1968
archive.naftikachronika.gr/issue1969
archive.naftikachronika.gr/issue1972
«Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου».
