Ερευνώντας το αρχείο των Ναυτικών Χρονικών, αναδεικνύονται σπουδαίες προσωπικότητες της ελληνικής ναυτιλίας που με την επιχειρηματική τους δράση αλλά και τη διορατικότητά τους, άφησαν σπουδαία παρακαταθήκη για την νέα γενιά.
Ο Μιχαήλ Α. Καραγεώργης (1899-1995) είναι από τους πρώτους και σημαντικότερους πλοιοκτήτες του 20ού αιώνα, με καταγωγή από τη Μεσσηνία της Πελοποννήσου. Η αφοσίωσή του στη ναυτιλία ξεκίνησε από τα πρώτα του επαγγελματικά μονοπάτια, αφού αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στα γραφεία της εταιρείας του Πέτρου Α. Νομικού στον Πειραιά. Το 1934 αποφάσισε να ανοίξει το δικό του ναυτιλιακό γραφείο στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και αγόρασε το πρώτο του ατμόπλοιο, το «Ρούλα». Μέχρι την αυγή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διαχειριζόταν δύο ατμόπλοια, ενώ την ίδια στιγμή είχε την εκμετάλλευση λατομείων στη Σαντορίνη, την ιδιαίτερη πατρίδα της συζύγου του, Ρούλας Α. Πελεκάνου.
Στις αρχές της μεταπολεμικής περιόδου, το γραφείο του Μ. Α. Καραγεώργη ασχολήθηκε κυρίως με τη μεταφορά φορτίων στην περιοχή της Μεσογείου. Το 1962 ο υιός του, Αριστομένης Καραγεώργης θα αναλάμβανε τη διαχείριση της εταιρείας, η οποία πλέον είχε το κεντρικό της γραφείο στον Πειραιά, ενώ εκπροσωπούνταν και στο Λονδίνο από την P. Wigham-Richardson & Co.
Μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο στόλος του Ομίλου Καραγεώργη σημείωνε ραγδαία αύξηση: από τέσσερα φορτηγά πλοία συνολικής χωρητικότητας 40.000 dwt το 1958 σε 29 πλοία (21 φορτηγά και 8 δεξαμενόπλοια) συνολικής χωρητικότητας 500.000 dwt το 1970. Άξιο αναφοράς είναι ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια ανανεώθηκε ολόκληρος σχεδόν ο στόλος των δεξαμενόπλοιων της οικογένειας Καραγεώργη, ενώ μέχρι το 1981 η συνολική χωρητικότητα του στόλου θα ξεπερνούσε το 1 εκατ. dwt.
Παράλληλα με τη σημαντική δραστηριοποίηση του ομίλου στην ποντοπόρο ναυτιλία, το 1972 ιδρύθηκε η Michail A. Karagiorgis Lines σε συνδυασμό με έναν αριθμό ταξιδιωτικών πρακτορείων, με σκοπό τη δυναμική είσοδο στον κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας και του τουρισμού.
Ο Μιχαήλ Α. Καραγεώργης, εκτός από ιδρυτής και διαχειριστής μιας εκ των σημαντικότερων ναυτιλιακών εταιρειών της χώρας τον 20ό αιώνα, υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής των ναυτιλιακών γραμμάτων. Από το 1970 και έπειτα εξέδιδε το πρωτοποριακό για την εποχή περιοδικό Δελφίνι, το οποίο διανεμόταν σε όλο το προσωπικό και στους ναυτικούς του ομίλου. Διαχρονικός υποστηρικτής των Ναυτικών Χρονικών και του Δημητρίου Κωττάκη, έγραψε σημαντικό αριθμό άρθρων για το περιοδικό. Ο λόγος του, συνετός και ψύχραιμος, είχε πάντα ως γνώμονα το συμφέρον της ελληνικής ναυτιλίας και της θέσης της απέναντι στο εγχώριο και διεθνές πολιτικό και οικονομικό γίγνεσθαι.
Ο Καραγεώργης δεν καταγόταν από τους ιστορικούς ναυτότοπους του Αιγαίου και του Ιονίου και ήταν από τους πρώτους Πελοποννήσιους πλοιοκτήτες που, χωρίς να μετεγκατασταθούν στο εξωτερικό, οργάνωσαν την επιχειρηματική τους δράση εντός της Ελλάδας, με κύρια έδρα τον Πειραιά. Πλοιοκτήτης και επιχειρηματίας με χαμηλό δημόσιο προφίλ, αποτελεί σημαντικό παράδειγμα ενός επιτυχημένου μη παραδοσιακού, ως προς τον τόπο καταγωγής και την οικογενειακή ιστορία, Έλληνα πλοιοκτήτη και εφοπλιστή της μεταπολεμικής περιόδου. Το παράδειγμά του ακολούθησαν μετέπειτα και άλλοι νέοι επιχειρηματίες της εποχής, με καταγωγή από την ηπειρωτική Ελλάδα, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς.
Ενδεικτικά άρθρα του Μιχαήλ Α. Καραγεώργη στα Ναυτικά Χρονικά θα βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους:
https://archive.naftikachronika.gr/issue1976
https://archive.naftikachronika.gr/issue1977
https://archive.naftikachronika.gr/issue1981
«Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου».
Πληροφορίες για τη συγγραφή του άρθρου αντλήθηκαν από τεύχη των Ναυτικών Χρονικών με αφιερώματα στο πρόσωπο του Μιχαήλ Α. Καραγεώργη και από την έκδοση I. Theotokas and G. Harlaftis, Leadership in World Shipping – Greek Family Firms in International Business (Palgrave MacMillan 2009).
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε και για τις υπόλοιπες εμβληματικές προσωπικότητες που αρθρογραφούσαν στα Ναυτικά Χρονικά:
