Το «World Liberty» ναυπηγήθηκε το 1949 για λογαριασμό του Σταύρου Νιάρχου, σε μια περίοδο που θα έμενε στην ιστορία ως η απαρχή της γιγάντωσης των πλοίων μεταφοράς πετρελαίου.
Το ελληνικό αναγνωστικό κοινό ήρθε σε πρώτη επαφή με τον νέο ελληνόκτητο «γίγαντα» των θαλασσών στο τεύχος της 15ης Ιανουαρίου 1950 των Ναυτικών Χρονικών. Πιο συγκεκριμένα, το περιοδικό, με αφορμή την παρουσία του δεξαμενόπλοιου στις εγκαταστάσεις της Shell στο Λονδίνο και την επίσκεψη σε αυτό εκπροσώπων των μεγαλύτερων εταιρειών πετρελαίου στον κόσμο, παρουσίασε το νεότευκτο τάνκερ.
Το δεξαμενόπλοιο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο εκείνη την περίοδο, με μεταφορική ικανότητα 240.000 βαρελιών πετρελαίου και συνολική χωρητικότητα 28.350 τόνων dw. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πλοίου που αναφέρουν τα Ναυτικά Χρονικά είναι ότι διέθετε ξεχωριστό αμπάρι για ξηρά φορτία στην πρώρα, το οποίο εξυπηρετούνταν από βαρούλκο ανυψωτικής δύναμης τριών τόνων.
Οι ατμοστρόβιλοι του πλοίου τού παρείχαν ταχύτητα 16 κόμβων, ενώ, σε ό,τι αφορά τα διαμερίσματά του, οι αξιωματικοί καταστρώματος κοιμούνταν στο κέντρο του πλοίου κάτω από τη γέφυρα, ενώ οι μηχανικοί και το κατώτερο πλήρωμα στην πρύμνη του πλοίου. Ως «ασύνηθες χαρακτηριστικόν» αναφέρεται η παρουσία ιδιαίτερων καμπινών για τρεις δόκιμους μηχανικούς και έναν δόκιμο αξιωματικό καταστρώματος, καθώς και ένα νοσοκομειακό διαμέρισμα με τέσσερις κλίνες.
Το πλοίο ναυπηγήθηκε από την Bethlehem Shipbuilding Corporation, μέρος του ομίλου της Bethlehem Steel, αμερικανικής εταιρείας-κολοσσού στην παραγωγή χάλυβα. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι το «World Liberty» ήταν προϊόν μιας εποχής κατά την οποία τα αμερικανικά ναυπηγεία ήταν ιδιαίτερα ενεργά και στην κατασκευή εμπορικών πλοίων, πριν από τη μετατόπιση του ναυπηγικού ενδιαφέροντος στην Άπω Ανατολή.
Το «World Liberty» ήταν χρονοναυλωμένο από την Anglo-Saxon Petroleum, θυγατρική της Shell, για πέντε χρόνια και βρισκόταν στη βρετανική πρωτεύουσα, μετά την παράδοση του πρώτου του φορτίου από τις Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες στο Ρότερνταμ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο ίδιο τεύχος των Ναυτικών Χρονικών, κατά την επίσκεψη του «World Liberty» στο Λονδίνο, ο Σταύρος Νιάρχος έκλεισε συμφωνία για τη ναυπήγηση δύο νέων δεξαμενόπλοιων σε αγγλικά ναυπηγεία. Μάλιστα, τα εν λόγω δεξαμενόπλοια προναυλώθηκαν από τη Standard Oil Company. Πιο συγκεκριμένα, ο πλήρης οικονομικός διακανονισμός της παραγγελίας επετεύχθη πάνω στο νεότευκτο δεξαμενόπλοιο του Οίκου Νιάρχου, παρουσία του διευθυντή του τραπεζικού οίκου της Chase Bank, που θα δανειοδοτούσε τη ναυπήγηση, του διευθυντή της Standard Oil, του προέδρου του Lloyd’s Register καθώς και εκπροσώπων των ενδιαφερόμενων ναυπηγείων. Μάλιστα, σημειώνεται ότι, μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι λεπτομέρειες της συμφωνίας πάνω στο «World Liberty», το πλοίο παρέμεινε πέντε ημέρες στον λιμένα του Λονδίνου.
Το δεξαμενόπλοιο «World Liberty», φέροντας στο όνομά του το κλασικό συνθετικό των περισσότερων πλοίων υπό τη διαχείριση του Σταύρου Νιάρχου («World»), συμβόλιζε το παγκόσμιο εκτόπισμα στο οποίο προσδοκούσε η θρυλική προσωπικότητα της ελληνικής ναυτιλίας. Παράλληλα, το ρεπορτάζ των Ναυτικών Χρονικών αποκαλύπτει τον διττό ρόλο που είχε το νεότευκτο πλοίο: πέρα από ένα υπερσύγχρονο δεξαμενόπλοιο, που σηματοδοτούσε την εδραίωση του Σταύρου Νιάρχου ως διεθνούς παίκτη στη μεταφορά πετρελαίου, το πλοίο αποτελούσε σύμβολο του πρεστίζ ενός ναυτιλιακού οίκου ο οποίος είχε τη φιλοδοξία να συνάπτει συμφωνίες με τράπεζες και εταιρείες παγκόσμιου βεληνεκούς.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το «World Liberty» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
