Κατά τη δεκαετία του 1950 θα παρατηρούνταν ένα ισχυρό ρεύμα μετανάστευσης από την Ελλάδα προς την Αυστραλία. Το φαινόμενο αυτό ήταν χαρακτηριστικό της εποχής, καθώς πολλοί Έλληνες αποχαιρετούσαν την πατρίδα τους προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος σε χώρες του εξωτερικού. Το κύμα μετανάστευσης προς την Ωκεανία θα εξυπηρετούνταν σε μεγάλο βαθμό και για αρκετά χρόνια από δύο πλοία των Ελληνικών Μεσογειακών Γραμμών, το «Κυρήνεια» και το «Τασμανία». Ωστόσο, η εταιρεία έπαυσε τη συγκεκριμένη γραμμή και, με εξαίρεση ένα και μοναδικό ταξίδι του «Βασίλισσα Φρειδερίκη» το 1958, στα τέλη της δεκαετίας θα δημιουργούνταν ένα κενό στις γραμμές της υπερπόντιας επιβατηγού ναυτιλίας προς την Αυστραλία.
Στην έντονη μεταναστευτική ροή από την Ελλάδα προς την Αυστραλία θα προσετίθετο και το γεγονός ότι εκείνη την περίοδο σχηματιζόταν ο πυρήνας μιας μεγάλης ελληνικής παροικίας. Ο πυρήνας αυτός θα διευρυνόταν ολοένα και περισσότερο, με την επικοινωνία των ομογενών στην Αυστραλία με την πατρίδα να καθίσταται σημαντική ανάγκη.
Το κενό αυτό θέλησε να καλύψει ο ναυτιλιακός Οίκος Χανδρή, ο οποίος θα προχωρούσε σε μια πολύ σημαντική επένδυση, προκειμένου να εισχωρήσει δυναμικά στον συγκεκριμένο τομέα. Υπολογίζοντας τον μεγάλο όγκο επιβατών που θα επιθυμούσαν δυνητικά να ταξιδέψουν από και προς την Αυστραλία, οι Αφοί Χανδρή αγόρασαν στα τέλη του 1959 το «Bloemfontein Castle», του οποίου η ναυπήγηση είχε ολοκληρωθεί το 1950.
Το νέο πλοίο μετονομάστηκε σε «Πατρίς» και μετά την αγορά του πέρασε μια σύντομη περίοδο μετασκευών, προκειμένου να αυξήσει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες χωρητικότητάς του. Το «Πατρίς» είχε χωρητικότητα 18.400 grt, ταχύτητα 18 κόμβων και πλήρωμα μεγαλύτερο των 250 ατόμων. Μπορούσε να μεταφέρει πάνω από 1.000 επιβάτες και είχε ταυτόχρονα χώρους για τη μεταφορά παγωμένων αλλά και ξηρών φορτίων.
Όπως αναφέρουν τα Ναυτικά Χρονικά στο τεύχος της 1ης Ιανουαρίου 1960, η σπουδαιότερη εξέλιξη στην υπερωκεάνια επιβατηγό ναυτιλία για το 1959 ήταν αναμφισβήτητα η ίδρυση της νέας εθνικής γραμμής προς την Αυστραλία από τον Οίκο Χανδρή.
Ταυτόχρονα με το λανσάρισμα της νέας γραμμής, υπήρξε και παραγωγή διαφημιστικού υλικού για να διαφημιστεί η νέα μόνιμη γραμμή. Το κεντρικό σύνθημα που γνώρισε μεγάλη επιτυχία ήταν: «Η Ευρώπη αρχίζει από την Ελλάδα, επισκεφθείτε την».
Η εμφάνιση του «Πατρίς» στον χάρτη θα προκαλούσε μεγάλο ενθουσιασμό, με τα Ναυτικά Χρονικά να περιγράφουν την ολοκλήρωση του πρώτου ταξιδιού του με ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στις 15 Φεβρουαρίου 1960.
Το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ των Ναυτικών Χρονικών, τα οποία συνομίλησαν με Έλληνες και ξένους επιβάτες που έφτασαν στον Πειραιά, υπογραμμίζει ότι η οργάνωση και η εξυπηρέτηση εντός του νέου υπερωκεανίου ήταν η καλύτερη δυνατή. Έχοντας ως δεδομένο το μεγάλο και δύσκολο ταξίδι στη θάλασσα, είχαν προβλεφθεί διάφοροι τρόποι για την ψυχαγωγία των επιβατών. Το πλοίο διέθετε δύο κινηματογράφους, ορχήστρα, ενώ διοργανώνονταν ελληνικά γλέντια κάθε βράδυ.
Το πλοίο είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά στις 14 Δεκεμβρίου 1959, μεταφέροντας πάνω από 1.000 επιβάτες. Το ταξίδι ήταν περίπου 9.500 μίλια και ολοκληρώθηκε εντός 23 ημερών. Έφτασε στο Φρίμαντλ στις 2 Ιανουαρίου 1960, στη Μελβούρνη στις 6 Ιανουαρίου και στο Σίδνεϊ στις 9 Ιανουαρίου. Ειδικότερα, η άφιξη του «Πατρίς» στο λιμάνι της Μελβούρνης περιγράφεται με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο. Εκεί, όλοι οι ομογενείς από τις ελληνικές παροικίες της Μελβούρνης, του Σίδνεϊ και του Φρίμαντλ στέκονταν στην προκυμαία με λουλούδια, σοκολάτες και ενθύμια, έτοιμοι να υποδεχτούν τους συμπατριώτες τους.
Το ταξίδι της επιστροφής θα ξεκινούσε από τη Μελβούρνη στις 14 Ιανουαρίου, με 157 επιβάτες και 400 τόνους φορτίου. Το πλοίο παρέλαβε ακόμη 32 επιβάτες από το Άντεν, το Σουέζ και το Πορτ Σάιντ.
Η σοβαρότητα στην οργάνωση και στην υλοποίηση αυτής της νέας προσπάθειας των Αφών Χανδρή θα φαινόταν όχι μόνο από το πολύ επιτυχημένο πρώτο ταξίδι, αλλά και από τη δρομολόγηση της αγοράς ενός ακόμα πλοίου, που θα εξυπηρετούσε τη γραμμή προς Αυστραλία. Το πλοίο αυτό ήταν το «Βρετάννη», το οποίο θα εισερχόταν στην υπηρεσία του Οίκου Χανδρή το 1961.
Το «Πατρίς» χάραξε τη δική του πορεία στη μεταναστευτική ιστορία της Ελλάδας, αποτελώντας για πολλά χρόνια τον σημαντικότερο συνδετικό κρίκο μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας. Πέρα από τον σημαίνοντα ρόλο του στη μεταναστευτική ιστορία της Ελλάδας, το «Πατρίς» θα αποκτούσε μία ακόμα σημαντική σύνδεση με την Αυστραλία. Τα Χριστούγεννα του 1974, ο κυκλώνας Tracy χτύπησε τη Βόρεια Αυστραλία, με ιδιαίτερα καταστροφικές συνέπειες για την πόλη Ντάργουιν. Ο Αντώνης Χανδρής πρόσφερε το θρυλικό πλοίο της εταιρείας του στη διάθεση της κυβέρνησης της Αυστραλίας, η οποία το χρησιμοποίησε ως πλωτό ξενοδοχείο για τη φιλοξενία όσων ανθρώπων είχαν χάσει τα σπίτια τους.
Το «Πατρίς» θα έμενε στην υπηρεσία των Αφών Χανδρή μέχρι και το 1979, οπότε και πωλήθηκε στην Karageorgis Lines, που το μετονόμασε σε «Mediterranean Island» και κατόπιν, το 1981, σε «Mediterranean Star».
Σκηνή από την ταινία «Μέχρι το Πλοίο» του 1966, στην οποία εικονίζεται το «Πατρίς» κατά την αναχώρησή του για την Αυστραλία:
