Κατά τη δεκαετία του 1950, ο ναυτιλιακός Οίκος Ποταμιάνου αποτέλεσε «πρωτεργάτη» στον κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας με τη δρομολόγηση των λεγόμενων «τουριστικών σκαφών».
Πιο συγκεκριμένα, το 1955 ο Αναστάσιος Ποταμιάνος πρωτοστάτησε στην αγορά κρουαζιέρας με το πλοίο «Σεμίραμις». Σε συνεργασία με τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ), εγκαινίασε σειρά «τουριστικών περιηγήσεων» (κρουαζιέρες) στα ελληνικά νησιά υπό το σήμα της Ηπειρωτικής Ατμοπλοΐας. Η νέα αυτή γραμμή, η οποία κατά κύριο λόγο εξυπηρετούσε επιβάτες από το εξωτερικό, συνέβαλε με τον δικό της τρόπο στην τουριστική ανάπτυξη της χώρας αλλά και στη διαχρονική δημοτικότητα των ελληνικών νησιών ως δημοφιλούς προορισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Υπό το πρίσμα της επιτυχούς πορείας του «Σεμίραμις», το 1964 ο Οίκος Ποταμιάνου αποφάσισε να επενδύσει στην περαιτέρω επέκταση της «Ηπειρωτικής» στον κλάδο της κρουαζιέρας, στοχεύοντας πλέον σε διεθνείς τουριστικούς προορισμούς και λιμένες.
Στο πλαίσιο αυτό, αγοράστηκε η πολυτελέστατη θαλαμηγός «Orion», η οποία είχε ναυπηγηθεί στο Κίελο της Γερμανίας το 1929 για λογαριασμό του Αμερικανού βιομηχάνου Julius Forstmann. Το σκάφος αποτελούσε εκείνη την περίοδο μία από τις μεγαλύτερες αλλά και πολυτελέστερες θαλαμηγούς του κόσμου. Η αγορά της θαλαμηγού συνοδεύτηκε από εκτεταμένες εργασίες μετασκευών και βελτιώσεων.
Οι τεχνικές διεργασίες για την ανακατασκευή του κυρίως καταστρώματος εκπονήθηκαν από Έλληνες τεχνίτες στον Πειραιά, με το συνολικό κόστος των εργασιών να αγγίζει το 1 εκατ. δολάρια. Με την ολοκλήρωση της μετασκευής του, το πλοίο μετονομάστηκε σε «Αργοναύτης» και υποδέχτηκε τους πρώτους του επισκέπτες σε μια επίσημη τελετή που έλαβε χώρα στον Πειραιά την 1η Απριλίου 1965.
Τα Ναυτικά Χρονικά προχώρησαν σε εκτενή παρουσίαση του νέου αποκτήματος της «Ηπειρωτικής» στο τεύχος της 15ης Απριλίου 1965. Στο αφιέρωμα του περιοδικού με τίτλο «Το πολυτελέστερον τουριστικόν μας σκάφος» παρουσιάστηκαν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του κρουαζιερόπλοιου «Αργοναύτης» καθώς και οι βελτιωτικές εργασίες που είχαν επιτελεστεί.
Σε ό,τι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, το «Αργοναύτης» είχε μήκος που ξεπερνούσε τα 100 μέτρα. Επιπλέον, διέθετε δύο μεγάλες μηχανές ντίζελ τύπου ΜΑΝ, ενώ η ταχύτητά του έφτανε μέχρι τους 16,5 κόμβους.
Το «Αργοναύτης» διέθετε συνολικά 100 δίκλινες και τρίκλινες καμπίνες, με το εσωτερικό τους να χαρακτηρίζεται ως εντυπωσιακό. Όλοι οι θάλαμοι των επιβατών είχαν ηχομόνωση με ατομικό λουτρό και τουαλέτα, ενώ διέθεταν επίσης ραδιόφωνο, τηλέφωνο και κλιματισμό, τον οποίο ο επιβάτης είχε τη δυνατότητα να «ρυθμίζει κατά βούλησιν».
Το κρουαζιερόπλοιο είχε μια άνετη αίθουσα κινηματογράφου, ανοικτό και κλειστό κολυμβητήριο, βιβλιοθήκη με αναγνωστήριο, κατάστημα πώλησης διαφόρων αφορολόγητων ειδών, μπαρ, εστιατόρια και σαλόνια. Όλα τα παραπάνω ήταν εξοπλισμένα με σύστημα κλιματισμού, πλούσια επίπλωση και καλαίσθητη διακόσμηση, δημιουργώντας έτσι ένα περιβάλλον άνεσης και ψυχαγωγίας για όλους τους επιβάτες.
Επιπλέον, η διακόσμηση του πλοίου με τα πολύχρωμα μωσαϊκά στους τοίχους ήταν εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία και πιο συγκεκριμένα από την Αργοναυτική Εκστρατεία.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η κεντρική αίθουσα του πλοίου είχε την ονομασία «Golden Fleece Lounge» («Χρυσόμαλλο Δέρας»). Σχεδιαστής των παραπάνω καλλιτεχνικών διεργασιών ήταν ο γνωστός για την εποχή καλλιτέχνης Arminio Lozzi.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είχαν αγοραστεί από σχεδόν κάθε γωνιά του πλανήτη. Η Ιταλία, η Δανία, η Ισπανία και η Ιαπωνία είναι μόνο μερικές από τις χώρες από τις οποίες εφοδιάστηκε υλικά η διαχειρίστρια εταιρεία για τις ανάγκες μετασκευής του «Αργοναύτης». Το πλοίο, πολυτελώς διακοσμημένο και εντυπωσιακό για τον επισκέπτη, «εθεωρήθη η τελευταία λέξις της ναυπηγικής τέχνης».
Το κρουαζιερόπλοιο «Αργοναύτης» δρομολογήθηκε από τον Ιανουάριο του 1966 σε 20ήμερες κρουαζιέρες με προσέγγιση σε λιμάνια της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής με αφετηρία το λιμάνι Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο. Αποτέλεσε ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη διεθνή παρουσία κρουαζιερόπλοιων ελληνικών συμφερόντων κατά τις επόμενες δεκαετίες.
Κατά τη διάρκεια της πορείας του στις θάλασσες του κόσμου, το «Αργοναύτης» θα πραγματοποιούσε κρουαζιέρες τόσο σε προορισμούς του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού. Μέχρι το 1995, οπότε και πωλήθηκε στην εταιρεία Regina Maris Cruises, υπήρξε από τα πιο δημοφιλή πλοία της Ηπειρωτικής Ατμοπλοΐας.
Συνεπώς, η αγορά του «Orion» από την Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα και η εκτεταμένη μετασκευή του μπορεί να θεωρηθεί ως μια «ορθώς εκπονηθείσα επενδυτική κίνηση». Μετά την επιτυχία του «Σεμίραμις», το οποίο κατέστησε τα ελληνικά νησιά πασίγνωστα στο σύνολο του παγκόσμιου χάρτη, η «Ηπειρωτική» με το νέο απόκτημά της επέκτεινε την επιρροή της και στην Καραϊβική, εδραιώνοντάς την ως μία από τις ανερχόμενες δυνάμεις στον συγκεκριμένο κλάδο.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το «Αργοναύτης» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
