Στο τεύχος της 15ης Μαρτίου 1972 των Ναυτικών Χρονικών, το περιοδικό προχώρησε σε ρεπορτάζ που αφορούσε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του Αριστομένη Μ. Καραγεώργη, ο οποίος ανακοίνωσε την επιχειρηματική στροφή του Οίκου Καραγεώργη στον κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του περιοδικού, ο Έλληνας πλοιοκτήτης ενημέρωσε το κοινό για την αγορά τεσσάρων επιβατηγών πλοίων της αγγλικής εταιρείας Ellerman Lines Ltd, τα οποία παρελήφθησαν στον Πειραιά με απώτερο σκοπό τη μετασκευή τους σε επιβατηγά-οχηματαγωγά. Η δαπάνη για το συγκεκριμένο project υπολογίστηκε από τον Αριστομένη Μ. Καραγεώργη σε παραπάνω από 13 εκατ. δολάρια. Το πρώτο πλοίο της συγκεκριμένης επένδυσης έμελλε να είναι το «Mediterranean Sea», το οποίο προοριζόταν να δρομολογηθεί στη γραμμή Ανκόνα-Μπρίντιζι-Πάτρας.
Το «Mediterranean Sea», το πρώτο απόκτημα του Οίκου Καραγεώργη κατά την είσοδό του στον κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας, είχε κατασκευαστεί αρχικώς ως «City of Exeter», από τα αγγλικά ναυπηγεία Vickers-Armstrongs Ltd, το 1953. Κατά τη διάρκεια της μετασκευής του στην επισκευαστική βάση του Περάματος, η οποία διήρκεσε δέκα μήνες, τηρήθηκαν όλες οι παράμετροι ώστε το πλοίο να προστατεύεται επαρκώς σε περίπτωση πυρκαγιάς σύμφωνα με τον IMCO 1972.
Η αποπεράτωση των εργασιών ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1972, με τα Ναυτικά Χρονικά να πραγματοποιούν δισέλιδο αφιέρωμα με σκοπό να παρουσιάσουν το «Mediterranean Sea» στο αναγνωστικό του κοινό: Το νέο απόκτημα της Karageorgis Lines, μετά τη μετασκευή του, χαρακτηρίστηκε ως το «πολυτελέστερον επιβατηγόν-οχηματαγωγόν του κόσμου».
Η μεταφορική του ικανότητα ήταν πλέον 850 επιβάτες και 350 οχήματα. Το πλοίο διέθετε πολυτελείς μονόκλινες, δίκλινες και τετράκλινες καμπίνες στα τρία ανώτερα καταστρώματά του. Συνολικά είχε 17 καμπίνες πολυτελείας, 89 μονόκλινες και δίκλινες πρώτης θέσης και 140 δίκλινες, τρίκλινες και τετράκλινες. Όλες οι καμπίνες διέθεταν κλιματισμό, ιδιωτικό λουτρό και τηλεφωνική αλλά και ραδιοφωνική εγκατάσταση. Παράλληλα, το «Mediterranean Sea» διέθετε δύο πισίνες, ευρύχωρα καταστρώματα περιπάτου, σαλόνια, τραπεζαρίες, χορευτικές πίστες, μπαρ, κουρείο και κομμωτήριο, τηλεγραφείο και ταχυδρομείο, καθώς και ένα μικρό νοσοκομείο. Στο πλοίο υπήρχαν επίσης ανελκυστήρες καθώς και σύστημα τηλεοράσεων.
Σε ό,τι αφορά τις τεχνικές προδιαγραφές και τον εξοπλισμό του, το «Mediterranean Sea» ήταν εφοδιασμένο με δύο μηχανές 12.000 ίππων και διπλή έλικα. Διέθετε ολική χωρητικότητα 16.000 τόνων γκρος και είχε τη δυνατότητα να αναπτύξει ταχύτητα 18 μιλίων την ώρα. Ταυτόχρονα, πληρούσε όλους τους διεθνείς κανονισμούς ναυσιπλοΐας και ασφάλειας. Ο πλήρης αυτοματισμός του πλοίου επέτρεπε στον πλοίαρχο να ελέγχει από τη γέφυρα, μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης και ηλεκτρονικών οργάνων, περίπου 100 αυτόματες θύρες πυρασφάλειας στα τρία καταστρώματα του γκαράζ αλλά και στα τρία καταστρώματα των επιβατών.
Εντός του Νοεμβρίου του 1972, το «Mediterranean Sea» ξεκίνησε τα δρομολόγιά του στην τακτική γραμμή Πάτρα-Μπρίντιζι-Ανκόνα, η οποία χαρακτηρίστηκε από τα Ναυτικά Χρονικά ως «νευραλγική» για τον ελληνικό τουρισμό εκείνη την περίοδο. Ο Οίκος Καραγεώργη γιόρτασε την έναρξη των δρομολογίων του πλοίου με δύο λαμπρές εκδηλώσεις στις 23 και 24 Νοεμβρίου 1972 στο λιμάνι του Πειραιά. Κατά τη διάρκεια των εορτασμών, περισσότεροι από 3.000 προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν το «Mediterranean Sea», το οποίο, άπλετα φωταγωγημένο, δέσποζε εντυπωσιακά εντός του λιμένα Πειραιώς.
Η απόκτηση, η μετασκευή και η δρομολόγηση του «Mediterranean Sea», σε μια εξαιρετικά σημαντική γραμμή για τον ελληνικό τουρισμό, είναι χαρακτηριστικό δείγμα της ανάπτυξης και της διαφοροποίησης των ναυτιλιακών επιχειρήσεων του Οίκου Καραγεώργη στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την περίοδο ο Οίκος Καραγεώργη, σύμφωνα με τα Ναυτικά Χρονικά της 15ης Νοεμβρίου 1972, διαχειριζόταν 55 ποντοπόρα εμπορικά πλοία συνολικού εκτοπίσματος άνω του ενός εκατομμυρίων τόνων. Συνιστούσε μάλιστα πρωτοπόρο στη μεταφορά παραγώγων πετρελαίου και χημικών προϊόντων, καθώς ο σχετικός στόλος αποτελούνταν από 20 νεότευκτα αδελφά πλοία. Ταυτόχρονα, ο Όμιλος Επιχειρήσεων Καραγεώργη είχε υπό τον έλεγχό του ένα εκτεταμένο δίκτυο βιομηχανικών, εμπορικών και άλλων επιχειρήσεων, όπως αντιπροσωπείες, ξενοδοχειακές μονάδες, ναυτασφαλιστικούς και ασφαλιστικούς οργανισμούς κ.ά. Συνολικά, στις επιχειρήσεις αυτές απασχολούνταν πάνω από 3.000 άτομα.
Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στο «Mediterranean Sea» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
