Στα δύο προηγούμενα εισαγωγικά άρθρα αναφέρθηκα στα κριτήρια επιλογής ΜΑΠ, στις κατηγορίες κινδύνων και στις κατηγορίες εξοπλισμού με βάση τη χρήση. Το παρόν είναι το τρίτο και τελευταίο εισαγωγικό άρθρο που απευθύνεται σε κάθε χρήστη όταν χρησιμοποιεί εξοπλισμό προστασίας στο πλαίσιο μιας εργασίας (όχι για άμεση επέμβαση ή διάσωση).
Τα βασικά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν με απόλυτη σιγουριά πριν από κάθε χρήση είναι:
- Αυτό που έχω στη διάθεσή μου μπορεί να με προστατεύσει όσο χρειάζεται έναντι των κινδύνων που θα αντιμετωπίσω κάνοντας την εργασία που μου έχει ανατεθεί;
- Είναι το μέσο σε καλή κατάσταση για να αντέξει στις συγκεκριμένες συνθήκες;
- Γνωρίζω να εφαρμόσω σωστά τα μέσα που έχω;
Αν κάτι από τα παραπάνω δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο, δεν είναι ασφαλές να ξεκινήσω την εργασία μου, διότι μπορεί να θέσω σε κίνδυνο τον εαυτό μου, όσους εργάζονται μαζί μου ή και την ίδια την εγκατάσταση. Επιπλέον, η εργασία χωρίς ασφάλεια έχει συνήθως μέτρια ή κακά αποτελέσματα και ενδεχομένως να χρειαστεί να ξαναγίνει.
Προκειμένου να απλοποιηθούν περίπλοκες διαδικασίες, μπορούμε να ακολουθούμε μερικούς βασικούς κανόνες:
A. Κανόνας 1ος: Διαβάζω
- Συσκευασίες (αν υπάρχουν).
- Οδηγίες χρήσης.
- Τεχνικά φυλλάδια και δηλώσεις συμμόρφωσης του κατασκευαστή.
Μέσα από το διάβασμα, θα πρέπει να γνωρίζω έναντι ποιων συγκεκριμένων κινδύνων μπορεί το μέσο να με προστατεύσει και σε ποιο βαθμό (δηλαδή ποιο είναι το ονομαστικό επίπεδο απόδοσης). Αναλυτικά, για τα επίπεδα απόδοσης ανά κατηγορία εξοπλισμού θα αναφερθούμε στα επόμενα σημειώματα.
B. Κανόνας 2ος: Ελέγχω
- Αν είναι καθαρό, σε καλή κατάσταση χωρίς εμφανείς φθορές.
- Αν έχει επιθεωρηθεί εντός του χρονοδιαγράμματος (εφόσον απαιτείται).
- Αν δεν έχει λήξει.
Κάθε μέσο προστασίας που είναι πιστοποιημένο έχει μέγιστη διάρκεια ζωής. Αυτός ο χρόνος μπορεί να φαίνεται είτε ως καταληκτική ημερομηνία (π.χ. Μάιος του 2024) είτε ως διάστημα από παραγωγή (π.χ. 2, 3, 5 ή 10 χρόνια). Και στις δύο περιπτώσεις αυτό το διάστημα εκφράζει το δικαίωμα του κατασκευαστή να διαθέσει το προϊόν στην αρχική του συσκευασία. Ο χρόνος αυτός ουσιαστικά δείχνει τι εκτιμά ο κατασκευαστής σχετικά με τη σταθερότητα της απόδοσης του μέσου και συνήθως αποτελεί και τη μέγιστη διάρκεια ζωής. Σίγουρα τα μέσα που χρησιμοποιούνται συχνά θα φθαρούν πριν από την τελική ημερομηνία. Σίγουρα αυτή η παράμετρος θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με απόλυτη σχολαστικότητα για προστασία έναντι κινδύνων που μπορεί να βλάψουν άμεσα και ανεπανόρθωτα την υγεία ή και τη ζωή. Ενδεικτικά αναφέρω τους κινδύνους για την αναπνοή, από πτώση, ιονίζουσες ακτινοβολίες, θόρυβο.
Και εδώ, αν δεν ισχύει κάτι από τα παραπάνω, δεν ξεκινάω την εργασία και αναζητώ εναλλακτικές.
C. Κανόνας 3ος: Εφαρμόζω σωστά και ελέγχω την εφαρμογή.
D. Κανόνας 4ος: Χρησιμοποιώ (φοράω τα μέσα συνεχώς, όσο χρειάζεται).
E. Κανόνας 5ος: Καθαρίζω και αποθηκεύω (επαναχρησιμοποιούμενο εξοπλισμό) ή απορρίπτω κατάλληλα (εξοπλισμό μιας χρήσης).
Η πρακτική εμπέδωση των παραπάνω κανόνων είναι μέρος των εκπαιδεύσεων που παρέχει η εταιρεία ΒΑΝΟΣ ΑΕ, για τις οποίες θα είναι χαρά μας να σας δώσουμε περισσότερες πληροφορίες.
Όταν οι κανόνες γίνονται καλές συνήθειες, τότε όλοι έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, οι δουλειές προχωράνε καλύτερα, πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
Αναμένοντας με προσδοκία την επόμενή μας «συνάντηση».
Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος μιας σειράς άρθρων του κ. Θεόφιλου Κουρούνη, Business Developement Manager, VANOS S.A.
Νο.1: Ασφάλεια & Ναυτιλία: Πως επιλέγουμε τα κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας;
Νο.2: Οι βασικές κατηγορίες προστατευτικού εξοπλισμού στα πλοία