Η Διεθνής Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS) του 1974 περιλαμβάνει μεταξύ άλλων υποχρεωτικές διατάξεις, οι οποίες διέπουν τη θαλάσσια μεταφορά επικίνδυνων φορτίων. Οι συγκεκριμένες διατάξεις συγκροτούν τον Διεθνή Ναυτιλιακό Κώδικα Επικίνδυνων Φορτίων (International Maritime Dangerous Goods Code ‒ IMDG Code).
O IMDG Code εγκρίθηκε αρχικά το 1965, ενώ από το 2004 απέκτησε υποχρεωτικό χαρακτήρα, έπειτα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του IMO, ως προέκταση των διατάξεων της SOLAS. O Κώδικας ορίζει τις κατηγορίες των επικίνδυνων φορτίων, όπως επίσης μια σειρά διαδικασιών για τον ασφαλή χειρισμό, συσκευασία και διαχωρισμό επικίνδυνων φορτίων κατά τη θαλάσσια μεταφορά τους. Παράλληλα, προσβλέπει στην αποφυγή περιβαλλοντικής ρύπανσης από τα επικίνδυνα φορτία.
Σύμφωνα με τον IMDG Code, τα επικίνδυνα φορτία ταξινομούνται στις εξής εννέα κατηγορίες: εκρηκτικά υλικά, αέρια φορτία, εύφλεκτα υγρά, εύφλεκτα στερεά, φορτία που περιέχουν υπεροξείδια, τοξικές και μολυσματικές ουσίες, ραδιενεργές ουσίες και υλικά, διαβρωτικά υλικά, διαφόρων φύσεων άλλα επικίνδυνα υλικά.
Στο πλαίσιο του IMDG Code, τα μέλη του πληρώματος πλοίων μεταφοράς επικίνδυνων φορτίων υποχρεούνται να εκπαιδεύονται, βάσει των απαιτήσεων της STCW και των οδηγιών του IMO. Σε κάθε περίπτωση, οι ναυτικοί πρέπει να κατανοούν και να εφαρμόζουν τα ακόλουθα:
- Διαχωρισμό και ορθή ταξινόμηση των επικίνδυνων φορτίων
- Κατάλληλη συσκευασία και ασφαλή στοιβασία των επικίνδυνων φορτίων
- Ερμηνεία των διαφορετικών σημάνσεων, ετικετών και εγγράφων μεταφοράς που χρησιμοποιούνται για τη διάκριση των επικίνδυνων φορτίων
- Γνώση των κινδύνων που σχετίζονται με τα συγκεκριμένα φορτία και των ασφαλών πρακτικών φόρτωσης-εκφόρτωσης
- Διαχείριση των επικίνδυνων φορτίων εν πλω
- Προετοιμασία σχεδίων φόρτωσης και στοιβασίας επικίνδυνων φορτίων
- Κατανόηση της κρισιμότητας της ορθής δήλωσης των επικίνδυνων φορτίων για τις λιμενικές αρχές και τη διαμετακόμιση των φορτίων.
