κ. Εύα Τζίμα
Ένας από τους βασικούς παράγοντες που μίκρυνε σε διάρκεια τους ναυτιλιακούς κύκλους είναι η είσοδος επενδυτών στον κλάδο, οι οποίοι δεν δραστηριοποιούνται παραδοσιακά στη ναυτιλία. Οι συγκεκριμένοι επενδυτές έφεραν ουσιαστικά μια ανατίμηση στις τιμές, τόσο στις ναυπηγήσεις όσο και στη δευτερεύουσα αγορά, δηλαδή στα μεταχειρισμένα πλοία. Το αποτέλεσμα ήταν η είσοδος νέων παραγγελιών στα ναυπηγεία, οι οποίες δεν άφησαν την αγορά να βρει την ισορροπία της. Το συγκεκριμένο φαινόμενο το συναντήσαμε το 2014 στα bulk carriers, αλλά και το 2015- 2016 στα tankers.
Θεωρώ πως τα τελευταία δέκα χρόνια υπήρξε ενθουσιασμός στην αγορά. Πολλοί αναζητούσαν ή πρόσμεναν τις αποδόσεις που έδωσε η ναυτιλία από το 2006 έως και τα μέσα του 2008 και πραγματοποιούσαν σημαντικές επενδύσεις, επιβαρύνοντας φυσικά την αγορά με extra tonnage, το οποίο στη συνέχεια έριχνε τους ναύλους και μετέπειτα τις αξίες των βαποριών, και βλέπαμε ξανά όλη αυτή την κυκλικότητα να επαναλαμβάνεται.
Το αισιόδοξο είναι πως στην παρούσα φάση ανάκαμψης της αγοράς ξηρού φορτίου, τα πράγματα είναι λίγο πιο συγκρατημένα. Δεν έχουμε δει τόσο πολλές παραγγελίες να μπαίνουν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Η δυσκολία στην εύρεση χρηματοδότησης έχει επίσης βοηθήσει στη διατήρηση του τονάζ σε σταθερά επίπεδα. Γενικότερα, υπάρχει μια τάση κατά την οποία οι πλοιοκτήτες επιλέγουν να επενδύσουν σε σύγχρονα, μεταχειρισμένα βαπόρια έναντι των νεότευκτων.
Το ανωτέρω κείμενο αποτελεί επιμελημένη εκδοχή της ομιλίας της κ. Εύα Τζίμα, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της επιμορφωτικής συνάντησης που διοργάνωσε η πρωτοβουλία Isalos.net τον Οκτώβριο του 2018 στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη.
