Λίγες μέρες μετά το ξέσπασμα του πολέμου, το πρωτοσέλιδο των Ναυτικών Χρονικών ξεσηκώνει και εμψυχώνει με ένα κείμενο του Γιώργη Χρ. Λαιμού
Η έκδοση των Ναυτικών Χρονικών του 1940 ήταν δεκαπενθήμερη. Στο τεύχος της 15ης Οκτωβρίου, παρά το σκοτεινό κλίμα και τον φόβο που επικρατούσε, το έντυπο δεν έκανε καμία αναφορά στην αναμενόμενη επίθεση. Λίγες ημέρες αργότερα, το «Όχι» του Μεταξά γίνεται κάλεσμα για όλους τους Έλληνες. Μέσα στις ραγδαίες εξελίξεις, το τεύχος της 1ης Νοεμβρίου δεν κυκλοφορεί, ωστόσο το επόμενο διαπνέεται από δημοσιεύματα γεμάτα εθνικό αίσθημα.
Ας αφήσουμε το πρωτοσέλιδο του ιστορικού τεύχους 237 των Ναυτικών Χρονικών να μας μεταφέρει στην εποχή εκείνη.
Με χλευαστικές εκφράσεις κατά του «πτωχαλαζόνος» Μουσολίνι, ο συντάκτης υμνεί την ελληνική ανδρεία του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας, των Θερμοπυλών και επισημαίνει ότι ο αγώνας επιβάλλει πολύ βαρύτερες υποχρεώσεις από εκείνες του 1821, καθώς απειλείται η ύπαρξη του ίδιου του Ελληνικού Κράτους.
Στη σελίδα 2 του ίδιου τεύχους βρίσκουμε άρθρο με τίτλο «Οι Εφοπλισταί διά τον Εθνικόν Αγώνα».
Ο συντάκτης καλοτυχίζει τους νέους που είναι πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους και παρακινεί τους μεγαλύτερους, όπως και τις επαγγελματικές οργανώσεις, να συνεισφέρουν σε χρήμα, κάνοντας αναφορά στις πρώτες γενναιόδωρες προσφορές του εφοπλιστικού κόσμου:
«Έλληνες εφοπλισταί, όσοι ταξιδεύετε με τα καράβια σας, όσοι μένετε στην Ελλάδα και όσοι διευθύνετε τα πλοία σας από το εξωτερικόν, όλοι σεις που εδημιουργήσατε με τον άγνωστο κόπο σας το μεγάλο Ελληνικό Ναυτικό, όλοι σεις που με χαρά και υπερηφάνεια εγυρίσατε ειρηνικά και ακούραστα την ξακουσμένη σημαία μας σε όλες τις θάλασσες, μην ξεχνάτε πως η Ελλάδα μας στις κρίσιμες στιγμές άντλησεν από την θάλασσαν ένα μεγάλο μέρος από την δύναμι που της χρειάστηκε για να ζήση επί τριάντα αιώνας».
Και όντως, η ανταπόκριση είναι άμεση, με εντυπωσιακές δωρεές σε δραχμές και λίρες Αγγλίας. Μέσα σε λίγες ημέρες συγκεντρώθηκε το ποσό των 72.176 δραχμών.
Ωστόσο, εκείνο που πραγματικά συγκινεί είναι η προσφορά (πάντα με ποσά ανάλογα των δυνατοτήτων τους) των ανώνυμων εκείνων αξιωματικών και μελών των πληρωμάτων, συνοδευόμενη πάντα από ενθουσιώδη τηλεγραφήματα!
Οι Έλληνες ναυτικοί συνέχισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι τον Μάιο του 1945, επιδεικνύοντας ένα πρωτοφανές αίσθημα πατριωτισμού. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές τελικά ήταν ανυπολόγιστο: 2.500 περίπου ναυτικοί χάθηκαν στη θάλασσα, κυρίως στον Ατλαντικό, αριθμός μεγάλος αν αναλογιστούμε και τους 13.000 στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους μαχόμενοι στο αλβανικό μέτωπο.
Το φύλλο της 15ης Νοεμβρίου 1940 αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκουμέντο, με ιστορική αξία, άκρως συγκινητικό και εμπνευσμένο. Τα Ναυτικά Χρονικά με αφορμή την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 εύχονται στους αναγνώστες τους και σε όλους τους Έλληνες «Χρόνια Πολλά».
