Ερευνώντας το αρχείο των Ναυτικών Χρονικών, αναδεικνύονται σπουδαίες προσωπικότητες της ελληνικής ναυτιλίας που με την επιχειρηματική τους δράση αλλά και τη διορατικότητά τους, άφησαν σπουδαία παρακαταθήκη για την νέα γενιά.
Ο Μιχαήλ Μ. Ξυλάς (1899-1982) υπήρξε μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της ελληνικής ναυτιλίας του 20ού αιώνα. Με καταγωγή από τα Καρδάμυλα της Χίου, αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών το 1923. Σε συνεργασία με τον Γ. Λιγνό ίδρυσαν ένα από τα πρώτα δικηγορικά γραφεία στην Ελλάδα που εξειδικευόταν στο Ναυτικό Δίκαιο.
Το 1931 παντρεύτηκε τη Σταματία Κ. Πουτούς, ανιψιά του πλοιοκτήτη Παναγιώτη Πουτούς, στον οποίο παρείχε νομικές υπηρεσίες. Η γνωριμία αυτή θα αποτελέσει το έναυσμα για τον Μιχαήλ Μ. Ξυλά να εισέλθει στον χώρο της πλοιοκτησίας, ενώ παράλληλα συνέχιζε τη δικηγορική του ιδιότητα. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε συνεργασία με τον Π. Πουτούς, έθεσαν τα πλοία τους υπό τη διαχείριση της J. Livanos & Sons, ενώ το 1947 εκείνος και η οικογένειά του εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο. Εκεί, το 1948 ίδρυσε τη Faros Shipping Company Ltd, μέσω της οποίας θα άφηνε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ελληνική ναυτιλία.
Βασική φιλοσοφία της Faros ήταν η επένδυση στα νεότευκτα, γεγονός που οδήγησε στην αριθμητική εκτόξευση του στόλου του Ξυλά. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μέχρι και τα μέσα αυτής του 1980, η εταιρεία θα τοποθετούσε παραγγελίες για πάνω από 40 πλοία, αρχικά σε αγγλικά ναυπηγεία ενώ στη συνέχεια υπήρξε μια σαφής προτίμηση στην ιαπωνική ναυπηγική βιομηχανία. Μεγάλη πλειονότητα αυτών των πλοίων αποτελούνταν από bulk carriers τύπου Freedom MKI και MKII, Fortune και Friendship.
Ο Μιχαήλ Μ. Ξυλάς, εκτός από επιτυχημένος δικηγόρος και εφοπλιστής, είχε δραστηριοποιηθεί και για τη συλλογική εκπροσώπηση του ελληνικού εφοπλισμού. Το 1961 εξελέγη αντιπρόεδρος του Greek Shipping Cooperation Committee στο Λονδίνο, ενώ η εμπεριστατωμένη εισήγησή του στο Α΄ Ναυτιλιακό Συνέδριο τον Αύγουστο του 1964, παρουσία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και σύσσωμης της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, είχε προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση για την ανάδειξη της σημασίας της Ναυτικής Νομοθεσίας για την ελληνική ναυτιλία. Γνώστης της νομοθεσίας, όχι μόνο στη θεωρητική διατύπωσή της αλλά και στην εφαρμογή της στη ναυτιλιακή πραγματικότητα, είχε υπογραμμίσει τη σημασία της για τη συνέχιση της επιτυχούς πορείας της ελληνικής ποντοπόρου ναυτιλίας.
Ο Μιχαήλ Μ. Ξυλάς, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, υπήρξε σημαντικός αρωγός και εμπνευστής έργων ευποιίας, με έμφαση στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Σημαντικότερη παρακαταθήκη της κοινωφελούς δράσης του για την κοινωνία της Χίου αποτελεί το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο, που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1980.
Η γνώμη του Μιχαήλ Μ. Ξυλά φιλοξενούνταν στις σελίδες των Ναυτικών Χρονικών συνήθως σε περιόδους κατά τις οποίες η ναυτιλιακή αγορά βρισκόταν σε κρίση. Στα άρθρα του αποκαλύπτεται ένας άνθρωπος με σημαντική δικηγορική σταδιοδρομία και με σημαίνουσα γνώση του ελληνικού ναυτιλιακού γίγνεσθαι: η διάρκεια της ζωής του αλλά και η ναυτιλιακή του δραστηριότητα είναι συνυφασμένες με τους σημαντικότερους σταθμούς της ελληνικής ναυτιλίας του 20ού αιώνα.
Ενδεικτικά άρθρα του Μιχαήλ Μ. Ξυλά στα Ναυτικά Χρονικά θα βρείτε στους ακόλουθους συνδέσμους:
https://archive.naftikachronika.gr/issue1976
https://archive.naftikachronika.gr/issue1978
https://archive.naftikachronika.gr/issue1939
«Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου».
Πληροφορίες για τη συγγραφή του άρθρου αντλήθηκαν από τεύχη των Ναυτικών Χρονικών με αφιερώματα στο πρόσωπο του Μιχαήλ Μ. Ξυλά και από την έκδοση I. Theotokas and G. Harlaftis, «Leadership in World Shipping ‒ Greek Family Firms in International Business» (Palgrave MacMillan 2009).
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε και τις υπόλοιπες εμβληματικές προσωπικότητες που αρθρογραφούσαν στα Ναυτικά Χρονικά:
