Του καπτ. Γεώργιου Γεωργούλη
Η ζημιά στην κύρια μηχανή είναι, από άποψη κόστους, από τις πιο μεγάλες ζημιές που μπορεί να συμβεί στο πλοίο, ενώ η πιθανότητα να συμβεί δεν είναι μικρή. Στατιστικά, σε ένα πλοίο στη διάρκεια της ζωής του θα συμβούν ένα με δύο περιστατικά βλάβης της κύριας μηχανής, με συνέπεια την απώλεια πρόωσής του. Λαμβάνοντας υπόψη τις δαπανηρές συνέπειες για τους πλοιοκτήτες, είναι σημαντικό να εντοπιστούν οι κύριες αιτίες αυτής της ζημιάς και να εξεταστεί πώς μπορούν να προληφθούν.
Οι απαιτήσεις για τη βλάβη της κύριας μηχανής, σύμφωνα με αναφορά του Swedish P&I club, αντιπροσωπεύουν το 28% όλων των απαιτήσεων που αφορούν στα μηχανικά μέρη (machinery parts), το 34% του κόστους, με μέσο κόστος κοντά στα 650.000 δολάρια ΗΠΑ.
Η συχνότητα αυτών των βλαβών και κατά συνέπεια των απαιτήσεων τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν σταθερή μεταξύ 0,020 και 0,025 απαιτήσεων ανά πλοίο και έτος.
Τα επιβατηγά/οχηματαγωγά πλοία έχουν την υψηλότερη συχνότητα με 0,066 των απαιτήσεων ανά πλοίο και έτος.
Τα πλοία που κινούνται με κινητήρες μέσης/υψηλής ταχύτητας έχουν συχνότητα απαιτήσεων 2,5 φορές υψηλότερη σε σύγκριση με κινητήρες χαμηλής ταχύτητας.
Η αστοχία που σχετίζεται με το λάδι λίπανσης είναι η πιο κοινή αιτία βλάβης.
Ο πιο ακριβός τύπος ζημιάς είναι στον άξονα του στρόφαλου και στα ρουλεμάν με μέσο κόστος 1,2 εκατομμυρίων ΗΠΑ ανά απαίτηση.
Οι κυριότερες αιτίες βλάβης της κύριας μηχανής είναι:
- Απώλεια ενέργειας (blackout) στο πλοίο.
- Καύσιμο κακής ποιότητας ή ανάμειξης (π.χ. νερό ή βακτήρια μέσα στη δεξαμενή).
- Αμέλεια και πλημμελής διαδικασία αλλαγής καυσίμου κατά την είσοδο ή την έξοδο από τις ECA.
- Αποτυχία εκκίνησης με αέρα (ανεπαρκής πίεση στη φιάλη πεπιεσμένου αέρα).
- Υψηλός ή υπερβολικός αριθμός εκκινήσεων (από πρόσω ανάποδα για έλικες σταθερού βήματος) κατά τους χειρισμούς πρόσδεσης θα μειώσει την πίεση στις φιάλες εκκίνησης της κύριας μηχανής. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αποτυχία εκκίνησής της, με επακόλουθη απώλεια του ελέγχου της κίνησης του πλοίου. Είναι σημαντικό να παρακολουθείται η πίεση αέρα εκκίνησης.
Πώς μπορεί να αποφευχθεί η βλάβη στην κύρια μηχανή:
- Εφαρμογή ισχυρών συστημάτων διαχείρισης καυσίμων και λιπαντικών επί του πλοίου.
- Δειγματοληψία κατά τον ανεφοδιασμό. Αποφύγετε την κατανάλωση του καυσίμου με το οποίο ανεφοδιάστηκε το πλοίο μέχρι να υπάρξουν αποτελέσματα της ανάλυσης.
- Εκτός από τον έλεγχο καταλληλόλητας του λαδιού λίπανσης που γίνεται στο πλοίο, πρέπει να αποσταλούν δείγματα για εργαστηριακή ανάλυση σε τακτά χρονικά διαστήματα, τουλάχιστον κάθε τρεις μήνες.
- Σε τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να πραγματοποιούνται έλεγχοι των συστημάτων καθαρισμού (purifiers) και των φίλτρων τόσο για τα συστήματα καυσίμου όσο και για τα συστήματα λαδιού λίπανσης.
- Η συντήρηση του κινητήρα να πραγματοποιείται σύμφωνα με το σύστημα PMS(Προγραμματισμένης Συντήρησης), που βασίζεται σε λογισμικό το οποίο συνδέεται με τη διαχείριση του πλοίου στην ξηρά.
Κατά τη διάρκεια των μεγάλων επισκευών, συνιστάται η παρουσία ειδικού από τον κατασκευαστή.
Να λαμβάνονται πάντα σοβαρά υπόψη οι συναγερμοί της κύριας μηχανής (main engine alarms), για παράδειγμα η ανίχνευση ομίχλης λαδιού. Ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα συναγερμού είναι απαραίτητο για την ασφαλή λειτουργία της κύριας μηχανής.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος Απρίλιου 2022 των Ναυτικών Χρονικών. Για να αποκτήσετε το τεύχος, πατήστε εδώ.
