Τη Δευτέρα 6 Ιουνίου 1977 πραγματοποιήθηκε στη Σύρο η τελετή παράδοσης της πυραυλακάτου «Ν. Ι. Γουλανδρής ΙΙ» στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, έπειτα από δωρεά του ναυτιλιακού οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή. Το σκάφος είχε κατασκευαστεί στο ναυπηγείο του Νεωρίου στη Σύρο, το οποίο τότε ανήκε στην οικογένεια Γουλανδρή.
Τα Ναυτικά Χρονικά παρευρέθηκαν στην εκδήλωση και προχώρησαν σε ολοσέλιδο αφιέρωμα στο τεύχος της 15ης Ιουνίου 1977, όπου αναφέρθηκαν στην τελετή παράδοσης του νεότευκτου σκάφους.
Στην τελετή παρέστησαν ο υπουργός Ναυτιλίας Αλέξανδρος Παπαδόγγονας, οι αρχηγοί του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, πλήθος άλλων επισήμων καθώς και εργατοτεχνιτών του ναυπηγείου στο Νεώριο, όπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες από την εκδήλωση. Στην αρχή της εκδήλωσης εψάλη ο αγιασμός από τον Μητροπολίτη Σύρου και ακούστηκαν δεήσεις υπέρ του νεότευκτου πολεμικού σκάφους.
Την παράδοση του σκάφους από μέρους των δωρητών ανέλαβε ο γενικός διευθυντής των ναυπηγείων Νεωρίου, ο οποίος και απηύθυνε χαιρετισμό κατά την έναρξη της τελετής παράδοσης. Ο λόγος του γενικού διευθυντή του Νεωρίου, όπως αποτυπώθηκε από τον αρθρογράφο του περιοδικού, αποτελεί μεταξύ άλλων μια γενική παρουσίαση και επισκόπηση των δραστηριοτήτων του ναυπηγείου εκείνη την περίοδο.
Στην ομιλία αυτή, το Νεώριο παρουσιάζεται ως η μόνη μεγάλη βιομηχανική μονάδα της Σύρου και των Κυκλάδων εν γένει, η οποία απασχολούσε συνολικώς εκείνη την περίοδο 1.300 εργατοτεχνίτες με άρτια τεχνική κατάρτιση. Το εργατικό δυναμικό και ο εξοπλισμός του ναυπηγείου εκείνη την περίοδο αντιπροσώπευαν συνολική επένδυση 50 εκατ. δολαρίων.
Η τελετή παράδοσης συνεχίστηκε με ομιλία του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, ο οποίος τόνισε τη σημασία τέτοιων δωρεών για την άμυνα της χώρας. Όπως αναφέρει ο ρεπόρτερ των Ναυτικών Χρονικών, «τους λόγους των δύο ομιλητών εκάλυψαν θερμά χειροκροτήματα».
Μετά την ολοκλήρωση των χαιρετισμών, ο υπουργός Ναυτιλίας αποκάλυψε το όνομα του σκάφους, το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν καλυμμένο με την ελληνική σημαία: «Ν. Ι. Γουλανδρής ΙΙ».
Το νεότευκτο ταχύπλοο θεωρείται το πρώτο σκάφος από «συγκολλητό αλουμίνιο», του οποίου η κατασκευή ‒από την αρχή έως το τέλος‒ πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, αποτελώντας μια «πρόσθετη κατάκτηση» για την εν Ελλάδι ναυπηγική τεχνολογία.
Η πυραυλάκατος «Ν. Ι. Γουλανδρής ΙΙ» είχε ολικό μήκος 24,18 μ., πλάτος 6,20 μ. και εκτόπισμα 50 τόνων. Η μέγιστη ακτίνα δράσης της ήταν τα 400 ναυτικά μίλια και διέθετε δύο ντιζελομηχανές MTU, που πρόσφεραν υπηρεσιακή ταχύτητα 27 κόμβων.
Η συγκεκριμένη δωρεά αποτέλεσε, μάλιστα, τη δεύτερη συνεχόμενη προσφορά του Οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή προς το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, καθώς είχε προηγηθεί η δωρεά του παράκτιου περιπολικού «ΠΠ Γουλανδρής Ι», που παραλήφθηκε στις 25 Ιουνίου 1975. Το συγκεκριμένο σκάφος είχε κατασκευαστεί επίσης στο Νεώριο της Σύρου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Ναυτικά Χρονικά συμπεριέλαβαν στο ρεπορτάζ τους αναφορά ότι η παρουσία του υπουργού Ναυτιλίας στο νησί της Σύρου συνοδεύτηκε από συνομιλία με επιτροπή συνταξιούχων ναυτικών, οι οποίοι του μετέφεραν ζητήματα που αφορούσαν τον Οίκο του Ναύτου στη Σύρο.
Η δωρεά του οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή προς το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας αποτελεί όχι μόνο δείγμα αγάπης προς την πατρίδα και το κοινό καλό, αλλά και απόδειξη της προόδου που συντελούνταν εκείνη την περίοδο στο Νεώριο της Σύρου, καθώς η πυραυλάκατος «Ν. Ι. Γουλανδρής ΙΙ» είχε κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα.
Μπορείτε να διαβάσετε το ολοσέλιδο αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στην τελετή παράδοσης της πυραυλακάτου «Ν. Ι. Γουλανδρής ΙΙ» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
