Του Καπετάνιου Γιώργου Γεωργούλη
Από το βράδυ της Τρίτης 5 Σεπτεμβρίου η ελληνική κοινωνία βλέπει σοκαρισμένη σε πρώτο χρόνο το απίστευτο βίντεο της στιγμής που μέλη του πληρώματος προσπαθούν να απομακρύνουν με τη χρήση ωμής βίας από τον κατεβασμένο καταπέλτη, επιβάτη που προσπαθεί την τελευταία στιγμή να ανέβει στο πλοίο με τελική κατάληξη την πτώση του επιβάτη στη θάλασσα την ώρα που η ιπποδύναμη της μηχανής μεταδίδεται στις προπέλες του πλοίου και τα νερά περιδινούνται με μεγάλη δύναμη με στόχο την αποκόλληση του πλοίου από την προβλήτα και τον απόπλου του από το λιμάνι.
Το περιστατικό μάλιστα θεωρείται ακόμα πιο απίστευτο γιατί συνέβη σε πλοίο διαχειρίστριας εταιρίας που διακρίνεται για την υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους επιβάτες που ταξιδεύουν με τα πλοία της. Η τραγική κατάληξη και η απώλεια της ζωής του επιβάτη που βρέθηκε ανάμεσα στην προβλήτα και τις προπέλες δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί ακόμα ακόμα και αν οι μηχανές κρατούσαν (σταματούσαν) γιατί η περιδίνηση για να σταματήσει απαιτείται χρόνος και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θα μπορούσε να γίνει έγκαιρα.
Συνοπτικά μετά από όσα παρατηρήσαμε από τις εξονυχιστικές επαναλήψεις της προβολής των δύο βίντεο (ένα με την απομάκρυνση του επιβάτη και ένα άλλο μετά την πτώση στη θάλασσα) μπορούμε με σχετική ασφάλεια και γνώμονα τις βέλτιστες πρακτικές που επιβάλλει η ναυτοσύνη να πούμε τα εξής:
· Ο επιβάτης δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να πλησιάσει στον καταπέλτη με ευθύνη της λιμενικής αρχής
· Ο καταπέλτης θα έπρεπε να είναι σε τέτοια θέση (ανασηκωμένος αν όχι κλειστός), που να μην επιτρέπει την προσέγγιση από τον επιβάτη, πολύ πριν εκκινήσει η μηχανή και οι προπέλες.
· Από τη στιγμή όμως που δεν τηρήθηκαν τα παραπάνω και ο επιβάτης πάτησε στον καταπέλτη είναι αποκλειστικά στην ευθύνη του πλοίου. Επομένως πρώτιστο καθήκον του πληρώματος είναι η ασφάλεια του κι όχι η συμμόρφωση του με τους όποιους κανόνες και πολιτικές.
· Η βίαιη απομάκρυνση του από τα μέλη του πληρώματος την ώρα που το πλοίο κινείται και μάλιστα απομακρύνεται από τη στεριά είναι απαράδεκτη και θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τη ζωή του επιβάτη αλλά και των ίδιων (αν ο επιβάτης είχε περισσότερη δύναμη) κρίνεται απαράδεκτη και παντελώς αψυχολόγητη από ανθρώπους που θέλουν να αποκαλούνται επαγγελματίες ναυτικοί.
Σήμερα η ναυτιλιακή κοινότητα θρηνεί για την άδικη απώλεια της ζωής του αθώου συμπολίτη μας, που πλήρωσε την προσπάθεια του να επιβιβαστεί στο πλοίο την τελευταία στιγμή, αλλά δεν πρέπει να μείνει στο θρήνο. Η ναυτιλιακή κοινότητα οφείλει να διασφαλίσει ότι η απαράδεκτη και εκ του αποτελέσματος εγκληματική συμπεριφορά των μελών του πληρώματος δεν θα επαναληφθεί. Οι ναυτικοί μας είναι εκπαιδευμένοι να διασώζουν και να θεωρούν την ανθρώπινη ζωή ως το ύψιστο αγαθό και πολλές φορές το έχουν προστατέψει με την ίδια τους τη ζωή. Δεν μπορούν και δεν πρέπει αυτά τα μεμονωμένα και απαράδεκτα περιστατικά να θέτουν υπό αμφισβήτηση τον επαγγελματισμό και την αφοσίωση του Έλληνα ναυτικού στην προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
