INTERCARGO: Πρόταση στον ΙΜΟ για αναθεώρηση του CII

0

Του καπτ. Γιώργου Γεωργούλη

Το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS), το οποίο αντιπροσωπεύει πάνω από το 80% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, εγκαινίασε το Σύστημα Συλλογής Δεδομένων του Δείκτη Έντασης Άνθρακα (CII).

Ο δείκτης CII αποτελεί ένα σύστημα αξιολόγησης που αναπτύχθηκε από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) για τη μέτρηση της ενεργειακής απόδοσης των πλοίων χωρητικότητας άνω των 5.000 GT που συμμετέχουν στο διεθνές εμπόριο. Τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2023, και επί του παρόντος διανύει μια περίοδο μελέτης των ζητημάτων εφαρμογής του νέου μέτρου (experience-building phase), ενώ παράλληλα βρίσκεται υπό αναθεώρηση έως την 1η Ιανουαρίου 2026. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ΙΜΟ έχει καλέσει τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και τους διεθνείς οργανισμούς να συλλέξουν δεδομένα και να υποβάλουν πληροφορίες και προτάσεις για βελτιώσεις στο σύστημα CII. Το ICS, επιθυμώντας να συμβάλει εποικοδομητικά στη διαδικασία αυτή, έχει καλέσει τους πλοιοκτήτες και τους διαχειριστές πλοίων να υποβάλουν δεδομένα μέσω των ειδικών εντύπων.

Η INTERCARGO υπέβαλε προτάσεις στον ΙΜΟ ζητώντας την αναθεώρηση του CII κατά την 82η σύνοδο της Επιτροπής Προστασίας Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC 82), που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 30 Σεπτεμβρίου και 4 Οκτωβρίου, στην έδρα του ΙΜΟ στο Λονδίνο.

Βασιζόμενη σε εκτεταμένες μελέτες που ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερα από 5.600 πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου, οι οποίες διεξήχθησαν σε συνεργασία με τρεις μεγάλους νηογνώμονες -ABS, Bureau Veritas και DNV – η INTERCARGO ανέδειξε διάφορα θεμελιώδη ζητήματα με το τρέχον σύστημα CII:

  • Επίδραση του χρόνου αναμονής: Οι μελέτες δείχνουν σαφή συσχέτιση μεταξύ αυξημένου χρόνου αναμονής και χειρότερων αξιολογήσεων CII, ιδίως για τα μικρότερα πλοία. Αυτός ο ανενεργός χρόνος, ο οποίος περιλαμβάνει περιόδους στο λιμάνι ή στο αγκυροβόλιο, είναι συχνά πέρα από τον έλεγχο του πλοίου.
  • Στρεβλά κίνητρα: Το ισχύον πλαίσιο του CII μπορεί να ενθαρρύνει τα πλοία να λειτουργούν τις κύριες μηχανές τους άσκοπα – για παράδειγμα όταν περιμένουν στο αγκυροβόλιο – αυξάνοντας ενδεχομένως τις συνολικές εκπομπές, βελτιώνοντας όμως παράλληλα τη βαθμολογία CII.
  • Αντιφατικοί δείκτες απόδοσης: Τα πλοία με βαθμολογία Ε έχουν συχνά χαμηλότερες μέσες εκπομπές CO2 σε σύγκριση με εκείνα που έχουν βαθμολογηθεί από Α έως D, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο CII δεν αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την πραγματική ενεργειακή απόδοση ενός πλοίου.
  • Διαφορές βάσει μεγέθους: Τα μικρότερα πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου, ιδίως τύπου Handysize και Supramax/Ultramax, παρουσιάζουν υψηλότερο ποσοστό αξιολογήσεων D και E σε σύγκριση με τα μεγαλύτερα πλοία.

Υπό το πρίσμα αυτών των διαπιστώσεων, η INTERCARGO πρότεινε στον ΙΜΟ:

  • Να επανεξετάσει και να προσαρμόσει τον CII ώστε να αντικατοπτρίζει καλύτερα την πραγματική ενεργειακή απόδοση ενός πλοίου και όχι την απόδοση ενός λιμένα ή άλλων παραγόντων εκτός του ελέγχου του πλοίου.
  • Να εφαρμόσει ένα σύστημα που θα παρέχει περαιτέρω κίνητρα για τη συνολική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αντί να ενθαρρύνει ενδεχομένως συμπεριφορές που βελτιώνουν τις βαθμολογίες αλλά αυξάνουν τις συνολικές εκπομπές.
  • Να υιοθετήσει μια πολυφασική προσέγγιση για τη βελτίωση του CII, ξεκινώντας με λύσεις βασισμένες στα τρέχοντα δεδομένα και, καθώς συλλέγονται νέα δεδομένα, να προχωρά σε βελτιωμένα μέτρα.

Παρά τους αρχικούς του στόχους, το υπάρχον πλαίσιο CII μπορεί να οδηγήσει ακούσια σε μια πορεία που έρχεται σε αντίθεση με τον απώτερο στόχο της μείωσης των συνολικών εκπομπών, καθώς τα πλοία μπορεί να καταλήξουν να αυξάνουν τις συνολικές τους εκπομπές σε μια προσπάθεια να βελτιώσουν την κατάταξη CII. Σαφώς, αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα που επιδιώκει ο κλάδος, επομένως είναι ζωτικής σημασίας να βελτιωθεί αυτό το σύστημα για να διασφαλιστεί η παροχή πραγματικών κινήτρων για την ενεργειακή απόδοση και τη μείωση των εκπομπών σε ολόκληρο τον κλάδο.

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο Τεύχος Οκτωβρίου των Ναυτικών Χρονικών.

Μπορείτε να αποκτήσετε το τεύχος Οκτωβρίου πατώντας εδώ.