Το ναυλοσύμφωνο είναι το νομικό έγγραφο στο οποίο περιέχονται οι όροι που ισχύουν στη σύμβαση ναύλωσης ενός πλοίου και προκύπτει από τη διαπραγμάτευση ανάμεσα στον ναυλομεσίτη του πλοιοκτήτη και στον ναυλομεσίτη του φορτωτή.
Ειδικότερα, το ναυλοσύμφωνο αποτελεί ένα πρακτικό κείμενο στο οποίο αναφέρεται συνήθως μια σειρά από ουσιαστικούς όρους, που δεσμεύουν τα συμβαλλόμενα μέρη. Οι σπουδαιότεροι από αυτούς τους όρους είναι οι ακόλουθοι:
- Περιγραφή του φορτίου.
- Ημερομηνία φόρτωσης και ημερομηνία ακύρωσης της ναύλωσης.
- Λιμάνια φόρτωσης και εκφόρτωσης.
- Ύψος και πληρωμή ναύλου.
- Σταλίες, επισταλίες και επίσπευση.
- Μεσιτεία που θα καταβληθεί.
- Δικαιώματα επισχέσεως, δηλαδή το δικαίωμα του πλοιοκτήτη να κρατήσει το φορτίο μέχρι να καταβληθεί ο ναύλος.
- Εξαιρέσεις από ευθύνες, δηλαδή οι περιπτώσεις στις οποίες ο πλοιοκτήτης απαλλάσσεται από ευθύνες.
- Αβαρίες, δηλαδή οι ζημιές ή οι έκτακτες δαπάνες για τη σωτηρία του πλοίου και του φορτίου
- Διαιτησία, δηλαδή ο ορισμός του τρόπου επίλυσης των πιθανών διαφορών μεταξύ φορτωτή και πλοιοκτήτη.
- Ποινική ρήτρα που θα καταβληθεί εάν προκύψει αθέτηση συμβολαίου.
- Έξοδα φόρτωσης και εκφόρτωσης, καθώς και ποιος τα καταβάλλει.
*Οι πληροφορίες για το παραπάνω άρθρο αντλήθηκαν από το βιβλίο «Οργάνωση και διοίκηση ναυτιλιακών επιχειρήσεων», του καθ. Ιωάννη Θεοτοκά (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 3η έκδοση, Σεπτέμβριος 2019), σσ. 150.Αποκτήστε το βιβλίο πατώντας εδώ
